با داغ تر شدن فضای انتخابات به وسیله ی رسانه و ستاد ها و تبلیغات کاندیداها لزوم مشارکت شهروندان در انتخابات هم داغ تر و مهم تر می شود.

طرح هایی که کاندیداها می دهند بسیار زیاد است به طوری که حتی خیلی ها از برخی طرح های کاندیدای خودشان هم خبردار نیستند.البته همه ی شهروندان باید طرح های کاندیدای منتخب خود را مورد بررسی قرار دهند و به آن ها توجه کنند.در این میان عده ای هم هستند که با این بهانه که کاندیدای مورد نظر آن ها در بین کاندیداها نیست به پای صندوق های رای نمی روند و رای نمی دهند.این گونه افراد باید بدانند که انتخابات علاوه بر جنبه داخلی جنبه های خارجی دیگری هم دارد و همان طور که ما در زمان انتخابات کشور آمریکا دو کاندیدای آنها و مردم آمریکا را زیر نظر داشتیم آن ها هم ما را زیر نظر گرفته و منتظر لغزش ما هستند.

پس بنابراین اگر شخصی به هر دلیلی کاندیدای مورد نظر خود را پیدا نکرد حتما باید به کاندیدایی که صلاحیت بیشتری دارد و طرح هایش معقولانه تر است رای بدهد .نه اینکه وقتی کاندیدای خود را پیدا نکرد رای ندهد یا بدون توجه به پای صندوق های رای برود.

باز هم در این میان افرادی را می توان یافت که فکر می کنند که یک رای آنها چیزی به حساب نمی آید و چه آن ها رای بدهند و چه رای ندهند نتیجه تقریبا یکی خواهد بود.به این گونه افراد باید بگوییم که این طور نیست و به قول معروف ( قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود. )

البته می دانم که دیگر این جور شعار ها و نصیحت ها بحثی کلیشه ای شده است ولی اگر از جهتی علمی تر و حسابی تر حساب کنیم . اگر کل شهر های ایران را 500 تا حساب کنیم و در هرکدام از این پانصد شهر هزار نفر ناقابل  نخواهند رای بدهند و به نوعی فکر می کنند که رای آنها چیزی به حساب نمی آید چیزی حدود پانصد هزار رای کم می شود.یعنی چیزی حدود پنج تا ورزشگاه آزادی پر از تماشاگر.

پس بنابراین کسی نباید چیزی را بهانه کند و از زیر بار رای دادن در برود که این امر یک امر ملی و واجب است.

امیدواریم 22 خرداد مردم در صف های طولانی اخذ رای با شادی و نشاط انتخابی درست کنند و آینده کشور را بسازند.نباید فراموش کنیم که ما هم روزی در کتاب تاریخ مدارس خواهیم بود و باید جواب آیندگان را بدهیم.

دست نوشته مدیر وبلاگ